ประเพณีของภาพประกอบสมุนไพรหรือหนังสือ
เว็บสล็อต สมุนไพรที่ก่อตั้งในกรีกโบราณโดย Diokles of Karystos ประมาณ 350 ปีก่อนคริสตกาล ได้รับการฟื้นฟูในช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของเยอรมันโดย “บรรพบุรุษของพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน” โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Otto Brunfels และ Leonhart Fuchs
การใช้แม่พิมพ์พิมพ์ช่วยเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับพืชในการแพทย์อย่างมากในช่วงศตวรรษที่ 15 แม้ว่าภาพประกอบในตอนต้นเหล่านี้ส่วนใหญ่จะไร้ประโยชน์เพื่อจุดประสงค์ในการระบุตัวตนก็ตาม แต่เป็นสิ่งประดิษฐ์ของแท่นพิมพ์ที่ปูทางไปสู่ยุคทองของสมุนไพร Fuchs ‘ De historia stirpium commentarii insignes (คำอธิบายที่โดดเด่นเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของพืช) ตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1542 หนึ่งปีก่อนและเป็นตัวอย่างของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอย่างเท่าเทียมกันเช่น De humani corporis fabrica libri septem ของ Andreas Vesalius (ดู overleaf) คำอธิบายทางประวัติศาสตร์และพฤกษศาสตร์โดย Frederick G. Meyer, Emily Emmart Trueblood และ John L. Heller มาพร้อมกับแฟกซ์ผลงานชิ้นเอกของ Fuchs (The Great Herbal of Leonhart Fuchs, Stanford University Press, $249.50, £185)
การต่อสู้ทางการเมืองของไวซ์มันน์ทำให้เกิดอีกบทหนึ่งของสเติร์น งานของเขาในอังกฤษในช่วงมหาสงครามนำไปสู่กระบวนการหมักเพื่อผลิตอะซิโตน ซึ่งเป็นสารตัวกลางในการผลิตวัตถุระเบิด สิ่งนี้ทำให้เขาได้รับการยอมรับและมิตรภาพของวินสตัน เชอร์ชิลล์และอาร์เธอร์ บัลโฟร์ ซึ่งทำให้เกิดปฏิญญาบัลโฟร์และรัฐอิสราเอลในเวลาที่เหมาะสม
ไอน์สไตน์เริ่มยอมรับจุดมุ่งหมายของไวซ์มันน์ แต่ต่อมาก็เริ่มมีข้อสงสัย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขากังวลเรื่องชะตากรรมของชาวอาหรับในปาเลสไตน์ และเขาได้เตือนไวซ์มันน์เกี่ยวกับการเติบโตของลัทธิชาตินิยมชาวยิวผู้ก่อการร้าย — à la prussienneอย่างที่เขาเรียกว่า “ถ้า” เขากล่าวต่อ “เราไม่พบเส้นทางสู่ความร่วมมือที่ซื่อสัตย์และการเจรจาอย่างตรงไปตรงมากับชาวอาหรับ เราก็ไม่ได้เรียนรู้อะไรจากความทุกข์ทรมาน 2,000 ปีของเรา และเราสมควรได้รับชะตากรรมที่จะเกิดขึ้นกับเรา” คำพูดล้ำค่า. ไวซ์มันน์ ถูกขับไล่โดยไอน์สไตน์ที่ดื้อรั้นอย่างไม่หยุดยั้ง เรียกเขาว่า “พรีมาดอนน่าที่สูญเสียเสียงของเธอ” และตัดขาดความสัมพันธ์ของพวกเขา โศกนาฏกรรมของไวซ์มันน์คือการสูญเสียการโต้เถียงกับคนที่มีแนวคิดเสรีนิยมน้อยกว่าและเป็นมิตรกับชาวอาหรับมากกว่าตัวเขาเอง และที่แย่กว่านั้นคือถูกอังกฤษทรยศ ซึ่งปฏิเสธอย่างดื้อรั้นต่อที่พักพิงของผู้ลี้ภัยชาวยิวในปาเลสไตน์
ชาวต่างชาติในสเติร์นยังทำงานในอาชีพ
ของ Walther Rathenau นักอุตสาหกรรมและรัฐมนตรีต่างประเทศของสาธารณรัฐไวมาร์ ผู้ซึ่งถูกลอบสังหารในปี 1922 โดยพวกอันธพาลฟาสซิสต์ซึ่งเป็นปัญญาชนชาวยิวชาวเยอรมันผู้ถูกทรมาน เขาสรุปการเดินทางของเขาผ่านประเทศเยอรมนีในศตวรรษที่ 20 ด้วยบทความที่น่าสนใจสองเรื่อง ประการแรกสะท้อนให้เห็นว่านักประวัติศาสตร์ที่ต่อสู้หรือถูกผูกมัดในสงครามครั้งยิ่งใหญ่มีปฏิกิริยาอย่างไรต่อประสบการณ์ของพวกเขา ประการที่สองเกี่ยวกับการพลัดถิ่นอันน่าสลดใจของประชากร โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวเยอรมันและชาวโปแลนด์ หลังสงครามโลกครั้งที่สอง
สเติร์นเป็นเสียงแห่งเหตุผลและความเข้าใจที่มีอารยะธรรม หนังสือของเขาเปิดเผย น่าดึงดูด และมักจะฉุนเฉียว นักวิทยาศาสตร์จะต้องหลงใหลในเรื่องราวของวีรบุรุษทางวิทยาศาสตร์สี่คนของสเติร์นอย่างแน่นอน อย่างที่ข้าพเจ้าเคยเป็นมาก่อน นั่นคือ ไอน์สไตน์ ฮาเบอร์ เออร์ลิช และพลังค์ ทุกคนต่างก็มีวิญญาณที่ถูกทรมานหลายวิธี พวกเขาประสบโศกนาฏกรรมและความทุกข์ยากส่วนตัว ทุกคนพบที่หลบภัยในวิทยาศาสตร์ของพวกเขา แต่นั่นก็ต้องใช้ราคาสูงเช่นกัน มิตรภาพและความเป็นเพื่อนร่วมงานมีความสำคัญมากกว่าครอบครัวของพวกเขา ซึ่งไม่มีใครนอกจากพลังค์ให้เวลาหรือความรักมากมาย Einstein เขียนถึงลูกพี่ลูกน้องของเขา Elsa เมื่อการแต่งงานครั้งแรกของเขาล้มเหลว ความรักในวิทยาศาสตร์ของเขาเฟื่องฟู “เพราะมันยกฉันออกจากหุบเขาแห่งน้ำตาของฉันไปสู่ทรงกลมที่เงียบสงบ ไม่มีตัวตนและไม่มีการตำหนิหรือบ่น” คนเหล่านี้ทั้งหมดพาตัวเองไปสู่จุดที่พังทลาย พวกเขาจะ, สเติร์น avers, ได้เข้าใจสุภาษิตของซิกมุนด์ ฟรอยด์ที่ว่า “วิทยาศาสตร์ได้เสียสละหลักความสุขซึ่งจิตใจของเรามีความสามารถ” อย่างสมบูรณ์ที่สุด สเติร์นเตือนเราว่าวิทยาศาสตร์เป็นอาชีพที่ห่างไกลจากวิทยาศาสตร์ในฐานะอาชีพ เว็บสล็อต
